Hardlopen 2018: de bodem bereikt en toch was het top!

Beste lezers,

Ik werd er de laatste tijd enkele keren op aangesproken dat het toch al erg lang geleden was dat ik nog eens iets postte op mijn blog… of ik het bloggen had opgegeven misschien?

Het goede nieuws is “neen”, ik ben nog niet van plan om te stoppen met mijn digitaal gezwets. Tenzij u mijn digitaal stilzwijgen net een verademing vond, dan breng ik u bij deze een domper op de feestvreugde.

In mijn hoofd heb ik dit jaar veel blogjes geschreven, maar de realiteit is dat het al dik een half jaar geleden is sinds mijn laatste post. Blijkbaar schrijf ik vooral als ik goed nieuws te melden heb, als ik mezelf eens goed kan bestoefen… maar als het minder goed gaat qua lopen hou ik mijn mond. Dan ben ik toch wat ijdeler dan ik van mezelf wil toegeven. Bij deze alvast een eerste goede voornemen voor 2019 😉
Was 2017 een hardloop grand cru jaar, dan was 2018 een mislukte oogst.

Ik liep in 2018 de helft van het aantal kilometers van 2017 en vooral “slechts” 100 loopuren. Dat is gemiddeld amper 20 km en 2 uur per week… een ontnuchterende vaststelling voor iemand die van zichzelf vindt dat hij een meer dan gemiddelde amateurloper is. Ter vergelijking: in 2017 liep ik nog gemiddeld 4,5 uren en ongeveer een marathon per week, en dit ondanks een blessure vanaf oktober (zie eerder blogbericht hierover).

In voorjaar 2017 was de conditie top, vanaf oktober ging de conditie steil bergaf en in de zomer van 2018 bereikte ik letterlijk mijn conditionele bodem … hetzelfde niveau waarop ik 5 jaar geleden startte, voor ik met marathon training begon.

In 2018 had ik voortdurend last van de vervelende blessure “PHPD”. Een typische loopblessure waar elke loper vroeg of laat mee te kampen krijgt. Je voelt het komen, je probeert je ertegen te verzetten, het overvalt je, je vecht ertegen en wanneer je denkt dat het overwonnen is, komt ie terug. U heeft het intussen zeker al geraden, ik heb het over de Pijntje-Hier-Pijntje-Daar.

Hieronder een niet-exhaustieve opsomming van mijn PHPD

achillespees ontsteking
ontsteking van de slijmbeurs aan de enkel
overbelaste kuiten,
opspelende hamstrings
ontsteking aan het scheenbeenvlies
pijnlijke knie
gekneusde rib
geblokkeerde rug

Het gevolg zit u in de grafiek links: enkele weken stoppen met lopen en opnieuw opbouwen. Op en af, tot 4x toe.

Het mag al bij al nog een wonder heten dat ik in het voorjaar alsnog de Krakau marathon heb kunnen uitlopen in een degelijke eindtijd van 3u16 na amper 7 weken trainen (zie blogpost Onverwacht!).
Hardlopen draait om het genieten van het lopen zelf, ook als de prestaties uitblijven, toch?
Ik genoot van de natuur: de Brabantse kouters, mijn favo-trailtjes, het strand, de bossen, de bomen, de beestjes, parken, enz.

Ik genoot van het loopgezelschap van o.a. mijn dochter, mijn vrouw, mijn doggie, coach Benny, buddy Peter, mijne kozze, de vrienden van Managers Marathon Club, de Atletiek Club Grimbergen, enz.